Het bevreemdt ons dat nu plotseling dit geld wel beschikbaar komt, terwijl er in het verleden voor kleine wooneenheden vrijwel geen geld te vinden was.
Dit roept bij ons dan ook de vraag op: Wordt hier nu prioriteit gegeven aan het huisvesten van één- en tweepersoonshuishoudens, of is dit een verkapt mogelijkheid extra financiering te realiseren voor wooneenheden voor statushouders?
Graag een reactie van de Gedeputeerde.
Deze vraag krijgt nog eens een extra dimensie door het feit GS voorstellen deze € 1 miljoen op te nemen in de Alg. Subsidieverordening Gelderland, waardoor GS dus naar eigen inzicht en believen dit geld kan verdelen, zonder enige verdere controle door PS.
Het is natuurlijk geenszins zo dat de druk die statushouders op het onderste segment van de woningmarkt, de sociale huurwoningen, leggen zonder gevolgen blijft:
Degenen die, soms jarenlang, op de wachtlijst staan voor een dergelijke woning worden van de markt gedrongen, de wachtlijsten worden langer en langer.
Wat is uw mening in deze? Vindt u dat statushouders voorrang moeten krijgen bij de verdeling? Begrijp ik het goed, positieve discriminatie? U bent er zich toch zeker van bewust dat positieve discriminatie van de één negatieve discriminatie oplevert t.o.v. de ander?
En en kan niet, het is of of: De Euro die men aan het een uitgeeft gaat ten koste van het ander, het is een simpel boekhoudkundig principe dat men het geld maar één keer uit kan geven.
Graag een reactie van de Gedeputeerde.
Uiteraard is genoemd onderwerp ook direct gerelateerd aan een ander aspect van Steengoed Benutten, nl. de leefbaarheid.
Heeft de Gedeputeerde er over nagedacht wat de gevolgen zijn voor een woonwijk wanneer een woning aan een getraumatiseerde statushouder wordt toegewezen?
Ik kan u een recent voorbeeld uit Gendringen geven van een statushouder, die dag en nacht overlast veroorzaakte in de buurt en die uiteindelijk, na jaren, nu eindelijk uit haar woning is gezet.
Doorgaans komen de statushouders dan ook juist nog eens terecht in die wijken waar al grote maatschappelijke en sociale problemen zijn.
Degenen die beslissen huisvesten de statushouders niet naast hun eigen deur.
De situatie in dergelijke wijken zou zomaar nog slechter kunnen worden wanneer daar statushouders worden gevestigd. De ervaring leert dat deze nieuwkomers normen en waarden hanteren die veelal niet overeenstemmen met onze Ned. normen en waarden, een gegeven dat de problemen zomaar kan versterken.
En werken aan integratie? Vergeet het maar, in de praktijk zien we segregatie.
Een onderzoek gepubliceerd in de Duitse krant “die Welt” (20. nov. j.l.) logenstraft de door de politiek correcte media geventileerde opvatting dat de nieuwkomers doorgaans hoog opgeleid zijn en een substantiële positieve bijdrage kunnen leveren aan onze maatschappij: Slecht 5% is hoger opgeleid, ongeveer 8% is middelbaar of lager opgeleid, terwijl maar liefst 87% geen enkele beroepsopleiding heeft genoten.
Wordt voor hen dus een enkeltje bijstand.
En dat terwijl er nu al 54% van de bijstandsuitkeringen naar niet-westerse allochtonen (12% v.d. bevolking) gaat, gevolg van laag opleidingsniveau en taalachterstand.
In het Bestuursakkoord Verhoogde Asielinstroom wordt deze ontwikkeling ook expliciet benoemd, er wordt gewag gemaakt van het tekort van € 450 miljoen door de extra bijstandsuitkeringen voor asielzoekers.
Voorzitter, ik rond af.
De ontwikkeling zoals die zich nu ontwikkelt en aftekent is is rampzalig: Druk op de woningmarkt, druk op de arbeidsmarkt, sociale en maatschappelijke problemen, tweedeling in de samenleving, toename onveiligheid.
Vz,
Het wordt tijd dat het politieke bestuur eens wakker wordt en stopt met wegkijken, dat het de harde feiten onder ogen ziet. En daar vervolgens naar handelt.
Bestuurders zitten hier met het mandaat van de kiezer, zijn derhalve gehouden datgene uit te voeren wat de burger wil en wat in het belang van de burger is.
Dank u wel!