Vrz,
"alles blijft hetzelfde, zodat alles kan veranderen".
Dit is de titel van een artikel over Italië gepubliceerd door het Montesquieu instituut. Hoewel ik Italië een fantastisch mooi land vind, verlopen daar de politieke processen chaotisch.
En als je dan eens aan een italiaan vraag, wat vind je daar nu van, krijg je dikwijls het antwoord, ach de voorgevel wordt regelmatig verbouwd, maar achter de gevel gaat
"Affari come al solito" of te wel "zaken zoals gewoonlijk".
Vrz,
De BBB is met een stormram de Provinciale Staten binnen gekomen, maar de vraag is of zij nu door blijven beuken. Gaat zij behoren tot die betrouwbare overheid die zegt wat zij doet en doet wat zij zegt?
De kans is groot dat zij plat gepolderd worden door de gevestigde partijen. De coalitie geeft aan dat zij onderscheid maakt tussen meningen en feiten. Een feit is dat een groot deel van de BBB-ers al lang onderdeel zijn van de gevestigde orde. Een mening is dat zij hun oude partij hebben verlaten omdat zij zich niét meer konden vinden in de standpunten. Een feit is dat zij nu wél met diezelfde partijen, die zij eerder hebben verlaten gaan samenwerken. Een mening is dat zij de oude partijen kunnen bijsturen. Dit ter overdenking.
Vrz,
sinds de verkoop van de Nuon heeft de provincie Gelderland ruim €4 miljard in de reserves. Een mirakel, gezien de enorme bestedingsdrift.
Dit College en voorgaande Colleges, zoek de verschillen, hadden de financiële wind in de zeilen.
Echter zal de wal het schip doen keren.
Inkomsten uit het vermogen lopen terug en het Rijk zal ook minder scheutig worden en het uitknijpen van de burgers heeft uiteindelijk ook zo zijn grenzen.
Vrz,
in 2011 ging de PVDA de Provinciale Staten verkiezingen in met de leus "Het moet eerlijker.' Dat wilden zij in Nederland en ook in Gelderland.
Tsja wie wil dat nu niet. Maar wat is eerlijk? Ook daar heeft iedereen zo zijn eigen beleving in.
Versluierd in allerlei ambtelijke vakjargon worden de SDG doelen van de VN uitgerold. Voor veel burgers is de VN een ver van mijn bed show.
Vrz,
resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.
Je hebt positieve en negatieve resultaten. Het verleden laat zien dat gemeenten forse financiële verliezen hebben geleden door actief grondbeleid, dat zich heeft laten vertalen in hoge schulden dat weer tot uiting komt in hoge lokale lasten. Tot op de dag van vandaag betalen de burgers een hoge prijs voor dit avontuur.
Bijdrage Marjolein Faber (29-09-2021)
Vrz,
een ieder die de inhuldiging van Beatrix in 1980 nog helder op het netvlies heeft, herinnert zich de leus “geen woning, geen kroning”. Ondertussen zijn we veertig jaar verder met wel twee kroningen maar geen voldoende woningen.
En de woningen die er wel zijn, zijn dikwijls voor veel Nederlanders onbereikbaar door te hoge kosten of door discriminatie bij het toewijzen van sociale woningen.
Vrz,
Begrotingen in de Provincie zijn al tien jaar grotesk. Dankzij het riante vermogen zijn de reserves flink gevuld en blijft de geldteller van die reserves stabiel op een totaal van ruim €4 miljard.
Dit gecombineerd met een meerderheid van meedeinende Provinciale Statenleden, moet besturen in Gelderland een waar feest zijn.
Toch begint het langzamerhand door te dringen dat aan deze riante situatie wel eens een einde kan komen. Ondanks dat er vele miljoenen euro's bestemd worden, maar op niet altijd daadwerkelijk besteed kunnen worden, lopen tóch de structurele ruimte en de incidentele ruimte enige miljoenen euro's in de min in de periode 2024 t/m 2027. De opbrengsten uit dividend en vermogensbeheer zijn niet meer voldoende om de bestedingsdrang in die jaren te dekken.
Gelderland geeft zo maar geld dat voor de boeren bestemd is, ook aan milieu clubs en organisaties zoals Natuurmonumenten.
Tijdens het debat inzake "Deltafondsmiddelen beschikbaar stellen aan LTO-Noord " nam Provinciale Staten klakkeloos het voorstel aan aangenomen waarmee de agrariërs worden benadeeld.
Van partijen zoals de VVD, GroenLinks, PVDA, D66 en 50plus is dit te verwachten. Maar ook partijen zoals het CDA , SGP en CU, die zeggen aan de kant van de boer te staan benadelen schaamteloos de boeren achterban.
De statenbrief , een document dat onder het besluit ligt heeft een tegenstrijdigheid in zich. Hier in is te lezen :